Binta en Aïssatou getuigen dankzij het modelleren van hun vulva via het SEX-ED + project

Ontdek de getuigenissen van Binta en Aïssatou, deelnemers aan een innovatieve samenwerking van SEX-ED + en CeMAVIE. De twee vrouwen die elk getroffen zijn door vrouwelijke genitale verminking delen hun eerste indrukken na een intense ervaring: het modelleren van hun vulva.

“Hallo, wil u koffie of thee of wil u graag iets eten?” vraagt Cendrine, seksuologe Vanderhoeven bij CeMAViE, verwelkomend. Vrouwen uit Brussel en Wallonië komen deel nemen aan het vulva-modelleringsproject. Sommigen komen voor het eerst, anderen zijn trouwe bezoeksters. In de gang kunnen ze bij aankomst voorbeelden van vulva- en penisreproducties in allerlei kleuren bewonderen. Sommigen kijken met grote ogen, anderen glimlachen…

“Hallo, welkom bij GAMS!” zegt Fabienne Richard, directrice van GAMS België met een grote glimlach. Ze wacht al twee jaar op dit moment. Het is niet zomaar een moment voor de onderzoekster: “We gaan de medische wereld kunnen opleiden met realistische 3D reproducties. Dit is een unicum! Ik ben zo blij! De opleiding van professionals is een belangrijke strategische peiler bij GAMS België. Beschikken over educatieve instrumenten m.b.t. de anatomie van vrouwen die vrouwelijke genitale verminking (VGV) ondergingen, maakt betere zorg mogelijk.

Voor de gelegenheid werd het kantoor van onze collega-psychologe omgetoverd tot een kamer voor de deelnemers. De cocon werd voorzien van een gordijn om meer privacy te creëren. Magaly, onafhankelijk onderzoekstser en oprichtster van het SEX-ED + project, werkt aan seksuele voorlichting en seksuele en reproductieve gezondheid met een inclusieve aanpak. Ze is al vijftien jaar betrokken bij de verdediging van seksuele en reproductieve rechten en met het project SEX-ED + creëert ze educatief materiaal dat de diversiteit van genitale anatomie representeert. Met CeMAVIE en GAMS België krijgt ze de kans om vrouwen die VGV ondergingen te ontmoeten en haar onderzoek te diversifiëren.

De onderzoekster legt het hele proces uit aan Mariam, die zich op de matras installeert. “Stel je je vulva voor als een catwalk,” zegt Magaly, en het gelach galmt door de kamer. Ze vraagt: “Wat heeft u doen besluiten om deel te nemen? Mariam antwoordt: “De ervaring”. Ze maken een praatje. Natuurlijk. In het pand heerst een vredige, alsook krachtige vrouwelijke sfeer. Je moet een goed uur voor elke gietvorm rekenen,” legt onze partner die voor de uitvoering van dit project van Quebec kwam.

Een deelnemer arriveert in de gang. Cendrine en Fabienne tonen hen graag de kleine collectie fluorescerende genitale modellen die in de gang staan opgesteld. Ondertussen vraag ik Binta of ze bereid is een interview te doen in de grote zaal.

Binta (niet haar echte naam), de eerste besneden vrouw die deelneemt aan het modelleren van een vulva.

We installeren ons comfortabel in de stoelen. De 24-jarige is de allereerste vrouw, getroffen door VGV, die deelneemt aan dit educatieve project. Cendrine Vanderhoeven, seksuologe bij CeMAVIE, vertelde haar over het project.

“Voor mij stelt het me in staat om wat ik “de spiegel” tussen de zorgverleners en de patiënten noem te doorbreken en ook om te helpen informeren over het lichaam van een besneden vrouw. De wijze van de vrouwelijke genitale verminking verschilt van vrouw tot vrouw, van herkomst tot herkomst.” legt Binta uit.

Afhankelijk van de praktijk zijn er verschillende soorten genitale verminking bij vrouwen. Binta vult aan: “De mijne was niet al te getraumatiseerd. In het CHU Saint Pierre kreeg Binta te horen dat ze een VGV type 1 had ondergaan. Door gesprekken met de seksuologe leerde ze haar genitaliën beter te kennen en onderscheid te maken tussen de pijn in verband met de verminking van haar clitoris en de anatomie van haar vulva.

Je voelt een sterke emotie in Binta’s stem als ik haar vraag hoe ze zich voelt na deze ervaring. Na een moment van stilte, vertrouwt ze me toe:

“Ik geef, ik ontvang. Ik stel mijn lichaam beschikbaar zodat anderen kunnen zien. Soms maak ik foto’s van mijn ‘ding’. Eén van mijn schaamlippen is groter dan de andere, het is onaangenaam maar het heeft niets te maken met mijn VGV. Ik ken en accepteer mijn lichaam beter. Nu kijk ik ernaar en zeg ik tegen mezelf: “Ook al heb ik niet alles (mijn clitoris), het is ook prima zoals het is”. Het feit van modelleren en afgieten is om het anders te zien. Ik werd me bewust van bepaalde details die ik niet zag. Ik hou van mijn lichaam!

Ik ga verder met het interview…

L: Ik ga het zelf zeggen het woord voor twee. Hoe ziet u uw vulva na het modelleren?

B: Als “De ik aan de andere kant”. Het is echt een weergave van mij, van dat deel dat (een beetje) gefrustreerd was. Zo kan ik zeggen: het is er en het is van mij.

L: Welk woord zou je gebruiken om over deze ervaring te praten?

B: Delen

L: Wat zou u zeggen tegen een vrouw die het aanbod kreeg dit modelleren te doen, om haar te overtuigen te komen delen?

B: Het is de ervaring waard, het stelt je in staat de diversificatie van organen te zien en meer open te staan voor jezelf en voor anderen.

L: Wat kunnen we je wensen?

B: Ik wil mijn lichaam blijven ervaren zonder pijn.

L: Kun je ons uitleggen waarom het belangrijk is om je lichaam terug toe te eigenen nadat je besneden bent?

B: Op het moment van de besnijdenis (VGV) wordt niet wie daar ligt om toestemming gevraagd. Mijn moeder werd de vraag gesteld.  De dokter deed de meting en vroeg haar: “op dat niveau, is het goed? ” Ik hoor haar antwoord nog nazinderen: “Nee, knip het meer, het is te groot”. Ik heb mezelf toen losgekoppeld van mijn lichaam. Het was iemand anders die besliste. Het verschil met het modelleren is dat de vragen aan mij gesteld worden. Ze vertellen me en laten me zien wat ze gaan doen, en dat maakt een verschil. Het stelt me in staat me opnieuw  te verzoenen met mijn lichaam.

L: Wat doet dat om de eerste te zijn die die deur opent ?

B: Ik ben blij dat ik kan deelnemen aan dit project en ik hoop dat er andere deelnemers zijn. Elke generatie is anders en ik hoop dat mijn generatie zal helpen om het ijs te breken en erover er zonder taboe over te kunnen spreken.

Binta is ontroerd, na een lekkere koffie en wat suiker, neemt ze afscheid en gaat ze weer op weg.

Terugkeer naar de gang.

Magaly legt de documenten over instemming uit aan één van de deelneemsters. Ze hebben het over hoe ze de ervaring hebben beleefd.

“Ik leer van mezelf te houden zoals ik ben, maar dat is niet eenvoudig. Mijn vrienden zeggen dat ik niet zoals andere vrouwen ben. Nu blijf ik liever alleen om mezelf te leren kennen,” vertrouwt Aïssatou Magaly toe.

Aïssatou kwam per trein uit Luik om aan dit project deel te nemen. Deze jonge vrouw van 34 onderging een type 2 VGV. In haar geval, is date en verminking van de clitoris en de verwijdering van haar grote schaamlippen. Aïssatou bevindt zich op het pad van de self love en is met het proces van het herstel van de clitoris begonnen. Ze wordt begeleid door Cendrine Vanderhoeven.

“Het team van CeMAVIE heeft me veel geholpen. Cendrine (seksuologe) leert me eerst van mezelf en dan van anderen te houden. ”

Aïssatou legt me uit dat ze ‘anders’ is dan haar niet besneden vriendinnen en zij die andere types VGV ondergingen. “Bij mij, hebben ze heel de clitoris en de kleine schaamlippen verwijderd. Dat was heel moeilijk te aanvaarden. Eerst was ik gefrustreerd, maar nu wil ik vooruit. Als ik iemand ontmoet die met me wil samenleven, zal ik eerst uitleggen wat me overkomen is. Als die persoon dat niet accepteert, mag die vertrekken. ”

L: Wat heeft je zin gegeven om mee te werken aan dit project ?

A: Ik dacht dat het een mogelijkheid zou zijn om me te zien zoals ik ben. Die ervaring heeft me geleerd me beter te leren zien en gaf me meer vertrouwen. Zodra ik het model verwijderde, heb ik gekeken en was ik trots op mezelf.

L: Magaly (Pirotte) heeft je gevraagd of je een afdruk wou, en je hebt ja gezegd. Kan je ons zeggen waar je die afdruk gaat zetten ? In je salon ? In je kamer ?

A: Ik ga die als een schat in mijn kamer in een lade van mijn bed bewaren. Zo kan ik elke ochtend kijken en meer vertrouwen krijgen in mezelf. Zo kan ik mezelf er ook aan herinneren dat ik een sterke vrouw ben.