Belgische en internationale wetgeving

Belgische wetgeving:

Sinds 2001 bestaat een specifieke wet die VGV strafbaar stelt.

Artikel 409 van het Strafwetboek (in werking sinds 27 maart 2001) voorziet een gevangenisstraf van 3 tot 5 jaar voor

« elke persoon die eender welke vorm van verminking van de genitaliën van een persoon van het vrouwelijk geslacht uitvoert, vergemakkelijkt of bevordert, met of zonder haar toestemming. De poging wordt gestraft met een gevangenisstraf van acht dagen tot een jaar. (…).  (…)». - Art. 409 van het Strafwetboek

Sinds juli 2014 is ook het aanzetten tot het uitvoeren van VGV strafbaar met een gevangenisstraf van 8 dagen tot 1 jaar. Er bestaan verschillende verzwarende omstandigheden: minderjarigheid van het slachtoffer, de ernst van de gevolgen, winstoogmerk en, in het algemeen, afhankelijkheid en kwetsbaarheid van het slachtoffer (wanneer de uitvoerder/-ster macht heeft over het slachtoffer, bijvoorbeeld: een ouder, een arts, …). Afhankelijk van deze omstandigheden, kan een gevangenisstraf tot 15 jaar uitgesproken worden.

De verjaringstermijn bedraagt gewoonlijk 5 jaar. Deze termijn kan oplopen tot 10 jaar wanneer er sprake is van verzwarende omstandigheden en tot 15 jaar indien het slachtoffer minderjarig was op het moment van de feiten. In dit laatste geval begint de verjaringstermijn pas te lopen op de dag dat het slachtoffer 18 jaar wordt.

Bovendien kan elke persoon die een genitale verminking op een minderjarige uitvoert, vergemakkelijkt of bevordert – ook wanneer de verminking buiten de landsgrenzen uitgevoerd werd – vervolgd worden wanneer hij/zij zich op het Belgisch grondgebied bevindt (extraterritorialiteitsbeginsel).

Sinds het bestaan van deze wetgeving werden slechts zeer weinig klachten ingediend en werd geen enkele veroordeling uitgesproken. (Tussen 2009 en 2014 werden 15 klachten ingediend). Hierover bestaat dus nog geen jurisprudentie.


Internationale wetgeving:

VGV is wereldwijd in verschillende landen bij wet verboden: Senegal, Burkina Faso, Ivoorkust, Togo, enz.

Hiertoe werden verschillende internationale conventies geratificeerd, zowel door België als door andere landen:

  • CEDAW – Internationale conventie inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen (13 januari 1984).
  • Afrikaans Handvest voor de rechten van de mens en van het volk (2 oktober 1986). Meer dan 50 Afrikaanse staten ondertekenden dit handvest
  • CRC – Internationaal Verdrag inzake de rechten van het kind (1990)
  • Het Protocol van Maputo (juli 2003): aanvulling op het Afrikaans Handvest. Het doel is om de fundamentele vrouwenrechten in Afrika te promoten en te beschermen.
  • Conventie van Istanbul: conventie inzake de preventie van en de strijd tegen geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld (geratificeerd door België in 2016).